Cognitie en intuïtie verbinden
“Volg je hart. Makkelijk gezegd, maar vaak moeilijk gedaan. In gesprekken met studenten hoor ik vaak dat ze twijfelen aan hun studiekeuze, of het moeilijk hebben met studeren. Regelmatig vertellen ze in tranen dat ze een geweldige studiedruk voelen uit hun omgeving, bijvoorbeeld van hun ouders. Ze volgen niet hun eigen pad, maar proberen te voldoen aan de verwachtingen.”
“Voor mij heel herkenbaar. Ik heb als enige uit mijn familie gestudeerd: medische biologie aan de universiteit. Mijn ouders waren trots dat ik dit bereikte, maar ze vonden ook dat ik blij moest zijn mijn baan in het laboratorium waar ik na mijn studie terechtkwam. Maar het vooruitzicht dat ik als post-doc steeds minder proefjes zou gaan doen en steeds meer schrijf- en bureauwerk zou krijgen, schrok me af. Ik besefte dat ik iets anders moest gaan doen, maar dat betekende ook dat ik mij moest losmaken van mijn ouders.”
“Gelukkig durfde ik de stap te nemen om opnieuw te gaan studeren, dit keer psychologie. Ook deed ik een opleiding voor kindercoaching en startte ik mijn eigen praktijk als kindercoach. Maar opnieuw merkte ik dat het niet helemaal was wat ik wilde. Ik kon nu lekker aan de slag met mijn emotionele kant, maar de cognitieve kant was vrijwel totaal afwezig in de coachingwereld. Daar draaide het allemaal om gevoel. Terwijl ik ook geïnteresseerd ben in statistische gegevens en meten.”
“Opnieuw liep ik vast en stond ik voor de vraag: durf ik mijn hart te volgen? Ik waagde de sprong en gaf mijn praktijk weer op. Nu om docent te worden bij Inholland. Na al die jaren kan ik nu zeggen dat het me is gelukt en dat alle stappen onderweg niet voor niets zijn geweest. Ik combineer nu mijn ‘kenniskant’ met mijn ‘gevoelskant’. Het lesgeven en sparren met collega’s geeft me voldoening op cognitief niveau en het coachen van studenten en geven van lesmodules als ‘zelfsturing’ bevredigen mij op intuïtief niveau. Ik durf te blijven leren, dat maakt me gelukkig.”